Dollars en Birrs

Arba Minch University heeft tegelijk met de acht andere ‘oude’ Universiteiten in 2005 via het Ministerie van Onderwijs zijn computernetwerk gekregen. Cisco en SUN wonnen de landelijke aanbesteding. De kern van ons netwerk bestaat dus uit een dubbel uitgevoerde Cisco Catalyst switch/router. Er omheen, in de faculteiten, Cisco Access Switches. Cisco spullen zijn goed maar duur. Ze doorstaan redelijk goed de veelvuldige stroomuitval. Omdat zo’n netwerk regelmatig wijzigt en groeit, moet de netwerkapparatuur regelmatig geconfigureerd worden. Dat gebeurde bij AMU altijd met één bepaalde Toshiba laptop – die van mijn chef Fikru. Probleemloos. Tot op zekere dag.

Op die lelijke dag in het recente verleden, toen één van de kernapparaten was uitgevallen na weer een stroomstoring, probeerden collega Dereje en ik hem weer aan de praat te krijgen. Als zo’n ding niet meer start is het laatste redmiddel: sluit de befaamde PC er op aan en voer via die verbinding bepaalde opdrachten uit. We weten nog altijd niet wat er precies gebeurd is, maar het effekt was duidelijk: het apparaat luisterde eerst wel naar de PC, maar toen de PC batterij leeg was en we de PC op de netspanning aansloten niet meer. Kortsluiting? Nee, we hebben het nagemeten later. ESD (Electrostatic discharge)? Zou kunnen, want niets in de computerruimte is geaard – we zijn nog bezig met een nieuw installatieplan. Hoe dan ook: het apparaat was kapot. De hele universiteit moest verder op die ene andere, en als die ook zou flippen was het gebeurd met netwerken.

Cisco Ethiopië heeft dit soort apparaten niet op voorraad. Onderhoudscontracten zijn niet ‘en vogue’ – onderhoud is hier sowieso op alle fronten een ondergeschoven kindje. Overleg met de adviseur van het Ministerie resulteerde in een aanbeveling om een uitschrijving te doen voor een nieuw apparaat, en dan meteen maar diegene die je nu zou kopen als je een nieuwe wou. Volgens hem kostte dat 130 000 Birr, 13 000 dollar. Ik twijfelde daaraan, want op het Internet zag je ze nieuw 40 000 dollar kosten. Maar misschien subsidieerde Cisco ontwikkelingsland Ethiopië? Na eerst zo snel mogelijk de uitschrijving geregeld te hebben keek ik voor de zekerheid even op Internet naar tweedehandsapparatuur van het type dat wij hadden. Die werd aangeboden voor prijzen variërend van 3 000 dollar tot ... 150 dollar...

Omdat universiteitsprocedures erg moeizaam en bureaucratisch zijn, en als universiteit zelfstandig dingen in het buitenland bestellen in verband met valutakwesties ook niet makkelijk, besloot ik gewoon maar zelf het apparaat te kopen. Met de creditcard. En met DHL in Addis een ‘collect’ afspraak te maken – DHL Amerika haalt het op in Californië en verscheept het, ik betaal hier aan DHL. Het had nog heel wat voeten in aarde, maar het lukte allemaal wel. Inmiddels was het resultaat van de uitschrijving er ook. De laagste aanbieder kwam inderdaad op zo’n 400 000 Birr uit... We besloten op ‘mijn’ apparaat te wachten. De kosten daarvan waren uiteindelijk minder dan 10 000 Birr: 150 dollar voor het apparaat, 500 dollar voor de verzending, 70 dollar invoerrecht. En het werkte.

Dus dat smaakt naar meer! De ICT afdeling is wel om: tweedehands kopen spaart duidelijk een boel geld. Nu hebben we binnenkort een bespreking met de President om te besluiten of we in plaats van een aanbesteding voor broodnodige nieuwe Cisco apparatuur niet gewoon nog meer tweedehands Cisco spullen uit de VS zullen laten komen, maar nu dan wel via procedures die geaccepteerd kunnen worden door de financiële afdeling. Ik heb inmiddels aanbiedingen van een firma daar om voor 2 500 dollar goederen te leveren die we nodig hebben en die hier nieuw tegen de 800 000 Birr, 80 000 dollar, moeten kosten. Ben benieuwd. Een van de belangrijke ICT consultants in het land, degene die de technische implementatie van alle universiteitsnetwerken heeft geleid, was zeer geïnteresseerd in het procédé – hij wist niet dat dat bestond. Was het met me eens dat we, zolang we de nieuwste functies van de apparaten niet nodig hebben, en alle universiteiten sowieso nog de oude versies hebben, er geen noodzaak bestaat om splinternieuwe spullen te kopen. Misschien zijn die zelf wel weer verouderd op het moment dat we allemaal wél nieuwe features nodig hebben. Ik zal hem dus van de hoed en de rand van het vinden van tweedehandshardware vertellen – dan krijgen we misschien nog een hefboomeffect van kostenbesparing.

Alleen Mendaye, de vriendelijke directrice van Cisco Ethiopië die al haar emails (tenminste die aan mij) afsluit met “Together, we will make it happen”, zal het me misschien niet in dank afnemen...

Ik heb even geen foto’s van AMU of ICT apparaten, dus kijk maar even mee met een paar recente wandelingen in de bergen van Zigit boven Arba Minch op http://hanshesseling.nl/zg5.pdf .

Bijschriften:

1-4 landschappen rond Zigit Bakole
5 picknick – je bent nooit alleen daarboven
6 campagnedag tegen bindvliesontsteking – alle health centers in de streek delen medicijn uit aan oud en jong
7 hoe lang? Zoveel milliliter lang
8 Yeswezer meet het medicijn af
9 – 10 moeders met kinderen die al geweest zijn
11 900 meter hoogteverschil – op naar de markt in Zigit
12 koe, na die lange klim onderhand benieuwd naar de markt van Zigit
13 viel tegen
14-16 de markt is aan de voet van de Gacho, de hoogste top in de omgeving
17-19 bij bewolkt weer naar de top van Gacho, met Damtachew, de dean van de Mekane Yesus compound
20 boven
21, 22 afdalen
23-25 een paar kilomter verderop bij Atama, het uitzichtspunt over Kulfo rivier en Arba Minch
26-30 bloemen uit het gebergte
31 een donkere koude dag in de bergen
32 een zonnige warme dag