Timkat
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Hanny en Hans
25 Januari 2010 | Ethiopië, Addis Abeba
Nu ook míjn laatste stukje!
Losweken uit de Ethiopische bureaucratie duurt even, dus om op tijd te zijn waren we daar midden december al mee begonnen. Het einddoel is het exit visum, een stempeltje in je pas dat bewijst dat je na een tijdje een keurige resident te zijn geweest op een ordentelijke manier het land weer hebt verlaten. Handig voor als je nog eens terug wilt. Voor het exit visum is het sleutelwoord “clearance”. Clearance door VSO: heb je geen onbetaalde rekeningen, heb je al je rapporten ingeleverd, zijn je VSO-meubeltjes niet beschadigd, heb je je handover notes voor je opvolger geschreven en er op gezet welke persoonlijke bezittingen je voor hem/haar achterlaat. Clearance door de Universiteit: twee formulieren vol handtekeningen van laboratoria, diensten en afdelingen; dat je nergens verplichtingen meer hebt (allemaal getekend ofschoon ik nog 4000 Birr in het krijt stond bij Finance), en een formulier dat iemand garant staat voor jouw universiteitsspullen totdat je opvolger er is. Clearance door de politie in Addis, die alle tien je vingerafdrukken in niet-afwasbare inkt op je aanvraagformulier wil hebben, en die je daarna de straat weer op stuurt zonder doekje of servetje of zo. Zie maar wat je met die zwarte vingers doet; zolang je er maar niet mee aan onze spullen zit – alle deuren staan toch al open. Met al die clearances samen kan VSO bij de twee betrokken ministeries de final clearance aanvragen: Onderwijs en Security/Immigration. De laatste zet dan het stempeltje in de pas.
Wij hebben ze binnen.
Vorige zondag kwam onze laatste logée aan: Janny van Stichting Weeshuis Arba Minch. Was een weekje hier, en viel qua feestelijkheden met de neus in de boter: maandagmiddag en dinsdag werd Timkat gevierd (en ook woensdag nog wel, gezien de vele duizenden voornamelijk witgeklede mensen die van kerk en erf van St Michael af kwamen lopen rond twaalf uur). Alleen de Ethiopisch-Orthodoxe gelovigen vieren het; de protestanten en de muslims hebben gewoon een dagje vrij voor Timkat/Epiphany, hier het feest van de doop van Jezus.
Timkat vieren komt in Arba Minch neer op veel optochten plus waterballet. De optochten beginnen zo na vieren op de dag vóór Timkat, wanneer bij alle Orthodoxe kerken de clerus naar buiten komt met hun kleurige gewaden, parpaplu’s, en hun exemplaren van de Stenen Tafelen – want elke kerk heeft een symbolische kopie van deze tien geboden op steen die oorspronkelijk in de Ark des Verbonds zaten. De kerk claimt dat de originele Ark in Axum wordt bewaard, en heeft vorig jaar aangekondigd hem op 26 juni 2009 aan de wereld te tonen; maar daar is toch maar weer van afgezien. De hedendaagse tafelen zijn mooi verpakt in kleurige doeken, en in elke stoet dragen twee priesters er elk één op hun hoofd. Alle processies komen tegen de avond samen op een centrale plek, het stadium in Sikela, waar de parafernaliën in tenten de volgende dag afwachten, en iedereen nog lang samendromt, naar stichtelijke luidsprekers luistert of danst.
Vroeg in de volgende ochtend stromen de mensen weer toe (sommigen slapen in de open lucht in het stadium), en na nog weer wat religieuze deklamaties over luidsprekers begeeft iedereen zich naar de vlakbijgelegen Kulfo-rivier, die voor de gelegenheid even in de Jordaan lijkt te veranderen, want het water wordt door de wijding van de aanwezige priesters heilig en doet wonderen. Kijk naar het filmpje om te zien op welke interssante manieren de geestelijkheid het eenmaal geheiligde water aan de toegestroomde menigte toedient. Van één van de omstanders bereikte mij het verheugende bericht dat het heilig water nu ook HIV/AIDS geneest. Probeer zo’n overtuiging maar weer eens uit iemands hoofd te praten.
En tenslotte is er afscheid, vele malen afscheid. Heb je net bij iemand een afscheidsetentje achter de knopen, willen ze je nóg een keer uitnodigen. Laat je een cadeautje achter, krijg je er weer een terug. En voor het afscheidsetentje met de president en andere 'higher officials' van AMU ben ik gisteren toch nog even in pak gegaan, op verzoek van Yos....
Eén groep kunnen we helaas (nog) niet op een etentje uitnodigen: de trouwe lezers van deze blog. Komt er misschien nog wel van! Wij hebben genoten van jullie reakties, en voelden ons voortdurend in kontakt met het thuisfront op die manier.
Lieve lezers, allemaal heel erg bedankt, en tot spoedig weerziens!
Filmpje van Timkat op http://hanshesseling.nl/timkat.wmv
Paar laatste foto’s op http://hanshesseling.nl/lp2.pdf
Wat er op staat:
1 clearance documenten van AMU
2 laatste salaris ophalen bij Geta
3 koeien hebben vaak een dag eerder feest dan mensen; dan staan ze plotseling in lekker fris gras...
4 voordat de volgende dag al vroeg de jas uit gaat – het wordt een warme dag
5-6 laatste blik op nijvere platteland-huizenbouwers
7 – 10 nog even dwalen over de AMU main campus (laantjes, tafeltennissende studenten, dames van de keuken)
11 nog even een solo motortrip 100 km het bergland in en weer terug
12 al meer dan een jaar geen Bloem van de Week meer gehad – bij deze
13 – 14 afscheid van de graanveldjes van Zigit
15 – 16 de Stenen Tafelen komen voorbij (van twee verschillende kerken)
17 – 18 afscheid van het AMU team in Paradise Lodge (krijg je weer zo’n Gamo apenpak)
19 Hanny, nu ook met Gamo jurk, en Kasech bij afscheidskoffieceremonie in haar kleuterschool
20 – 24 op sjiek bij Paradise Lodge voor formeel AMU-afscheid – ook daar weer de kleren gekregen
Man met de pet is hoofd Finance
25 oorkonde
26 – 27 Bye Lake Abaya
Losweken uit de Ethiopische bureaucratie duurt even, dus om op tijd te zijn waren we daar midden december al mee begonnen. Het einddoel is het exit visum, een stempeltje in je pas dat bewijst dat je na een tijdje een keurige resident te zijn geweest op een ordentelijke manier het land weer hebt verlaten. Handig voor als je nog eens terug wilt. Voor het exit visum is het sleutelwoord “clearance”. Clearance door VSO: heb je geen onbetaalde rekeningen, heb je al je rapporten ingeleverd, zijn je VSO-meubeltjes niet beschadigd, heb je je handover notes voor je opvolger geschreven en er op gezet welke persoonlijke bezittingen je voor hem/haar achterlaat. Clearance door de Universiteit: twee formulieren vol handtekeningen van laboratoria, diensten en afdelingen; dat je nergens verplichtingen meer hebt (allemaal getekend ofschoon ik nog 4000 Birr in het krijt stond bij Finance), en een formulier dat iemand garant staat voor jouw universiteitsspullen totdat je opvolger er is. Clearance door de politie in Addis, die alle tien je vingerafdrukken in niet-afwasbare inkt op je aanvraagformulier wil hebben, en die je daarna de straat weer op stuurt zonder doekje of servetje of zo. Zie maar wat je met die zwarte vingers doet; zolang je er maar niet mee aan onze spullen zit – alle deuren staan toch al open. Met al die clearances samen kan VSO bij de twee betrokken ministeries de final clearance aanvragen: Onderwijs en Security/Immigration. De laatste zet dan het stempeltje in de pas.
Wij hebben ze binnen.
Vorige zondag kwam onze laatste logée aan: Janny van Stichting Weeshuis Arba Minch. Was een weekje hier, en viel qua feestelijkheden met de neus in de boter: maandagmiddag en dinsdag werd Timkat gevierd (en ook woensdag nog wel, gezien de vele duizenden voornamelijk witgeklede mensen die van kerk en erf van St Michael af kwamen lopen rond twaalf uur). Alleen de Ethiopisch-Orthodoxe gelovigen vieren het; de protestanten en de muslims hebben gewoon een dagje vrij voor Timkat/Epiphany, hier het feest van de doop van Jezus.
Timkat vieren komt in Arba Minch neer op veel optochten plus waterballet. De optochten beginnen zo na vieren op de dag vóór Timkat, wanneer bij alle Orthodoxe kerken de clerus naar buiten komt met hun kleurige gewaden, parpaplu’s, en hun exemplaren van de Stenen Tafelen – want elke kerk heeft een symbolische kopie van deze tien geboden op steen die oorspronkelijk in de Ark des Verbonds zaten. De kerk claimt dat de originele Ark in Axum wordt bewaard, en heeft vorig jaar aangekondigd hem op 26 juni 2009 aan de wereld te tonen; maar daar is toch maar weer van afgezien. De hedendaagse tafelen zijn mooi verpakt in kleurige doeken, en in elke stoet dragen twee priesters er elk één op hun hoofd. Alle processies komen tegen de avond samen op een centrale plek, het stadium in Sikela, waar de parafernaliën in tenten de volgende dag afwachten, en iedereen nog lang samendromt, naar stichtelijke luidsprekers luistert of danst.
Vroeg in de volgende ochtend stromen de mensen weer toe (sommigen slapen in de open lucht in het stadium), en na nog weer wat religieuze deklamaties over luidsprekers begeeft iedereen zich naar de vlakbijgelegen Kulfo-rivier, die voor de gelegenheid even in de Jordaan lijkt te veranderen, want het water wordt door de wijding van de aanwezige priesters heilig en doet wonderen. Kijk naar het filmpje om te zien op welke interssante manieren de geestelijkheid het eenmaal geheiligde water aan de toegestroomde menigte toedient. Van één van de omstanders bereikte mij het verheugende bericht dat het heilig water nu ook HIV/AIDS geneest. Probeer zo’n overtuiging maar weer eens uit iemands hoofd te praten.
En tenslotte is er afscheid, vele malen afscheid. Heb je net bij iemand een afscheidsetentje achter de knopen, willen ze je nóg een keer uitnodigen. Laat je een cadeautje achter, krijg je er weer een terug. En voor het afscheidsetentje met de president en andere 'higher officials' van AMU ben ik gisteren toch nog even in pak gegaan, op verzoek van Yos....
Eén groep kunnen we helaas (nog) niet op een etentje uitnodigen: de trouwe lezers van deze blog. Komt er misschien nog wel van! Wij hebben genoten van jullie reakties, en voelden ons voortdurend in kontakt met het thuisfront op die manier.
Lieve lezers, allemaal heel erg bedankt, en tot spoedig weerziens!
Filmpje van Timkat op http://hanshesseling.nl/timkat.wmv
Paar laatste foto’s op http://hanshesseling.nl/lp2.pdf
Wat er op staat:
1 clearance documenten van AMU
2 laatste salaris ophalen bij Geta
3 koeien hebben vaak een dag eerder feest dan mensen; dan staan ze plotseling in lekker fris gras...
4 voordat de volgende dag al vroeg de jas uit gaat – het wordt een warme dag
5-6 laatste blik op nijvere platteland-huizenbouwers
7 – 10 nog even dwalen over de AMU main campus (laantjes, tafeltennissende studenten, dames van de keuken)
11 nog even een solo motortrip 100 km het bergland in en weer terug
12 al meer dan een jaar geen Bloem van de Week meer gehad – bij deze
13 – 14 afscheid van de graanveldjes van Zigit
15 – 16 de Stenen Tafelen komen voorbij (van twee verschillende kerken)
17 – 18 afscheid van het AMU team in Paradise Lodge (krijg je weer zo’n Gamo apenpak)
19 Hanny, nu ook met Gamo jurk, en Kasech bij afscheidskoffieceremonie in haar kleuterschool
20 – 24 op sjiek bij Paradise Lodge voor formeel AMU-afscheid – ook daar weer de kleren gekregen
Man met de pet is hoofd Finance
25 oorkonde
26 – 27 Bye Lake Abaya
-
25 Januari 2010 - 12:21
Paul:
Dag Hans en Hanny,
Bedankt voor jullie interessante reisverhalen en prachtige foto's. Ik wens jullie nog een goede reis en hoop jullie snel in NL terug te zien.
Hans,
De Patent Cup nadert snel en we gaan ons deze keer goed voorbereiden.
Tot ziens,
Paul -
25 Januari 2010 - 12:50
Sylvia:
Wat zal ik jullie verhalen missen... hé zo'n jurk heb ik ook nog in de kast liggen, ook van Kasech... enuhm die witte jurk vind ik wel prachtig hoor, die heeft mijn dochter ook, alleen jammer dat de gaten er zo snel in vallen, de stof is zo dun...
Geniet van het laatste beetje... op naar Turkana?! -
25 Januari 2010 - 15:18
Jannie:
Hoi Hans en Hanny,
Wij hebben genoten van jullie foto,s en filmpjes
een hele belevenis hoor.
Maar vinden het ook erg leuk jullie na 2 jaar weer te zien.
Groetjes Stef en Jannie -
25 Januari 2010 - 15:29
Brechtje:
Pap en mam, tot gauw! Jullie verhalen waren ontzettend leuk om te lezen, en de foto's erg mooi om te zien! Maar ik vind het wel weer erg leuk om jullie gauw van schiphol op te halen...
Liefs, Brechtje -
25 Januari 2010 - 15:40
Dieneke:
Hallo Hans en Hanny,
we zullen jullie verhalen en foto's missen. t was heel interessant en leuk om jullie te volgen.
Bedankt!! fijne vakantie en we zien jullie wel een keer in Zeeland.
groeten Jan en Dieneke -
25 Januari 2010 - 18:10
Mieke:
Hoi Hans en Hanny,
Wat een prachtig afscheidsverhaal en zinderend mooie foto's! Goede tijd in Kenia en tot ziens in Nederland.
Mieke -
25 Januari 2010 - 18:22
Manita En Janwillem:
wij vonden het ook leuk om jullie te volgen in Afrika.
heel veel plezier in Kenia en tot ziens maar weer -
25 Januari 2010 - 20:11
Jan Borkent:
Ik zal ze missen de beeldende verhalen en de prachtige foto's. That's life.
Veel plezier in Kenya. -
25 Januari 2010 - 21:35
Marjet:
wie is die MENEER in dat mooie pak???????
hij lijkt wel op onze goeie fotograaf, maar ja die hadden we niet zovaak in beeld!
Hans, het staat je fantastisch!! en heel erg bedankt voor je mooie plaatjes en nu dit filmpje weer.
(was dit de vrachtwagen, die ze de eerste zondag van ons verblijf al aan het wassen waren (in diezelfde rivier!!)??
Het stoplicht staat in Arba Minch niet vaak op groen, maar er is altijd wel wat te doen!!.
Bedankt voor alles.
en een fijne tijd in Kenia. -
25 Januari 2010 - 21:50
Marianne&Mauro:
Dag Hanny en Hans,
Zoals de afgelopen 2 jaar hebben wij weer genoten van jullie boeiende verhalen, de prachtige foto's een het indrukwekkende filmpje. Wij wensen jullie sterkte bij het afscheid nemen en vooral een fantastisch verblijf in Kenia (een Keniaanse leeuw ontbreekt nog in Laura's verzameling!). Tot ziens in Delft! En vooral dank dat wij met jullie avonturen mee mochten leven!
Liefs,
Marianne, Mauro & Laura -
25 Januari 2010 - 22:17
Ton En Marlies:
Congratulations,
Mission completed!!! -
27 Januari 2010 - 14:30
Maartje:
Wat een prestatie, om trots op te zijn. Ik vind het knap hoeveel jullie daar voor elkaar hebben gekregen en hoeveel mensen, binnen en buiten de universiteit, jullie hebben geholpen. En ook bijzonder knap om 2 jaar lang een weblog zo regelmatig en uitgebreid te up-daten. Dat gaat een mooi reisboek opleveren, maar ik moet nu wel op zoek naar een nieuwe startpagina voor internet :-).
Wat zal het raar zijn om weer in Nederland te zijn, want Ethiopie zal misschien wel meer als 'thuis' voelen, zeker in het begin. Hopelijk kunnen gezellige etentjes en avondjes Catan de overgang vergemakkelijken. Wij kijken ernaar uit om na 6 jaar weer eens met het hele gezin in hetzelfde land te wonen. -
28 Augustus 2010 - 20:59
Ineke Van Der Wolff :
Hoi hans en hanny,
kwam op jullie web log terecht en misschien wat laat maar fantastisch wat jullie daar hebben gedaan en bereikt. Hopelijk hebben jullie je draai weer in nederland gevonden
hele hartelijke groeten
ineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
