Trouwen
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Hanny en Hans
23 Juli 2009 | Ethiopië, Addis Abeba
Dikke Yos heeft een auto geregeld om naar de bank in de stad te gaan. Hurry hurry. Morgen sluit het budgettaire jaar, en er moet nog even 99000 Birr naar Hanny en mijn rekening. Dan kan ik 7800 dollar aan BIZI International in de USA betalen via mijn creditcard – BIZI heeft de laatste email-mini-uitschrijving gewonnen en levert voor dat duizelingwekkend lage bedrag drie tweedehands-netwerkkannonnen (“core switches”) waarmee we de computernetwerken van de drie nieuwe campuses in de stad op hoge snelheid met de oude campus kunnen gaan verbinden. Het is tien voor vier en om vier uur sluit Commercial Bank, het overheidsgeldvehikel. Belete, hoofd Finance en de enige die voor zo’n bedrag kan tekenen, is er ook bij.
Hé, maar waarom zit kleine Yos, mijn chef, met zijn vriendin Abi ineens ook in de auto?
“Oh, we gaan even naar de stad.”
Hoe geef ik zo weinig mogelijk informatie. Een bekend Ethiopisch fenomeen.
Vraag in een restaurant: “Heeft u coca cola?” Antwoord: “Nee”. Niet: “Nee, maar wel Pepsi”.
Vraag aan je vriendelijke buurman of zijn vrouw thuis is. Antwoord: “Nee”. “Morgen wel?” “Ook niet.” “Is ze lang weg?” “Heel goed mogelijk.” “Een week?” “Zou kunnen.” “Waar is ze dan?” “Naar familie.” Enzovoort.
De guard bij Commercial Bank probeert de dag voor beëindigd te verklaren, maar ja, Belete, golden customer, wat wil je. Om een of andere redenen komt er kasgeld aan onze transaktie te pas, want ik zie twee in plastic verpakte stapels van 50000 Birr (grootste coupure is hier 100 Birr) met de formulieren meereizen. Uiteindelijk belandt alles toch in een handgeschreven regel in ons spaarbankboekje - waar overigens nog wel een computeradministratie achter zit. Binnenkort moeten al die Birrs weer naar de projekten zoals Zigit school en de Cottonschool. We geven het geld gewoon twee keer uit: een keer als dollars, en een keer als Birrs.
Dat hier nog geen giraal geld is zie je het duidelijkst als betaaldag nadert voor de overheidsinstellingen. Dan zie je in de publieksruimte van de Commercial Bank groepen mensen enorme stapels met geld tellen aan grote tafels waaromheen weer legio wikkels van pakketjes van tienduizend op de vloer liggen.
De volgende dag is Yos mededeelzamer. Hij ging naar de stad omdat Abi en hij gaan trouwen, en dat heeft voeten in aarde. Formaliteiten.
Zoals?
“Gisteren bijvoorbeeld moesten we achter het marriage-certificate aan. We trouwen in de kerk in Addis, maar we staan hier ingeschreven, dus moeten we het certifikaat hier halen.”
“Hoe gaat zoiets?”
“Eerst krijg je Marriage Instruction van de pastor. Rechten en plichten in het huwelijk, je weet wel.”
Ik moest denken aan buurman Abraham, die behalve eigenaar van een houtwerkplaats, theologisch direkteur van de Arba Minch Synod van Mekane Yesus, en part-time predikant, ook marriage counselor is. Het valt hem nog niet mee om mannen ervan te overtuigen dat sex niet een te allen tijde opeisbaar recht is.
“En daarna moet je je HIV-tests laten doen”, vervolgt Yos. “De uitslag gaat alleen naar de kerk, zelf krijg je hem niet te horen. Trouwen is toegestaan als je allebei negatief bent. Of allebei positief. Maar niet de één negatief en de ander positief.”
“Oh, gaat het niet om het risico van HIV-kindjes? En als je er nou lekker niet mee zit dat er één positief is, en je gaat samenwonen of zo? Binnen de kortste keren ben je dan sowieso waarschijnlijk allebei positief, en dan mag het weer...”
“Nee, je kan wel voor het stadhuis trouwen. Kerk of stadhuis, huwelijksrecht is van kracht bij allebei. Gelovigen trouwen liever in de kerk, gestudeerden op het stadhuis of in beide. Ik zou liever het stadhuis doen. Maar ja, de familie van mijn vriendin…”
Een week later is hij terug van een lang weekend Addis. Onderhandelen met de familie van Abi.
“Ik heb zo’n hekel aan die tradities van ons”, moppert hij. “Drie ouderen sturen om bij haar familie om haar hand te vragen, OK. Maar al die ceremonies! Haar familie wil een duur hotel voor de bruiloft, en in het weekend rekenen die minimaal voor 200 personen eten en drinken, ook al kom je met vijftig. En de vrouw van haar oudste broer stond erop dat ze een bruidsjurk van tenminste 4000 Birr zou dragen! Auto’s, bloemen – ik heb daar gewoon het geld niet voor. Ik hou het liever simpel, maar die mensen zijn niet te overtuigen. Ik onderhandel nu alleen nog met haar oudste broer. Als zij willen meebetalen, OK. Waardeloze tradities. Alleen maar indruk maken op anderen.” Mopper mopper.
Het evenement zal waarschijnlijk toch eind augustus of begin September plaatsvinden. Ben benieuwd!Dikke Yos is niet getrouwd. "Op wat voor leeftijd ben jij getrouwd, Hans?" "Eenendertig." "Mooi, dan heb ik nog een jaar."
Op http://hanshesseling.nl/lg.pdf een paar foto’s van ons Langano-weekend.
Bijschriften:
1 Dahlia’s op onze eigen veranda
2, 3 Woud van Shola-bomen bij Shashemene. Normaal zie je zulke reuzen alleen solitair. Hier lijkt het alsof heel de savanne er ooit mee heeft volgestaan, en ze overal elders zijn gekapt. Eronder ligt gewoon akkerland. Geen boer zal toch blij zijn met zoveel schaduw en vochtonttrekking – zou het dus beschermd landschap zijn?
4, 5, 6 Bungalows van Sabana Resort aan Lake Langano
7, 8, 9 Afdalen naar het strand
10 Regen in aantocht
11 Langano is een plek met veel mooie vogeltjes
12 Go-away birds eten …
13 … de bloemen van acacia’s
14 Vanuit het huisje, de ochtendzon
15 Het restaurant van Sabana
16 Terras van Blue Nile hotel in Awassa
17 De cassia-tijd is weer volop losgebarsten. Hier langs de hoofdweg Ethiopië – Kenya
18 Hotelletje in Yabello, niet zo ver meer van de Kenyaanse grens
19 Kamelen in een kraal bij een dorp van de Borana rond Yabello
20 Kamelen op reis
21, 22 Terug vanaf Yabello in Konso-land, waar de bedding van de Segen-rivier nog wel droog staat maar toch grondwater heeft voor wat akkertjes
Hé, maar waarom zit kleine Yos, mijn chef, met zijn vriendin Abi ineens ook in de auto?
“Oh, we gaan even naar de stad.”
Hoe geef ik zo weinig mogelijk informatie. Een bekend Ethiopisch fenomeen.
Vraag in een restaurant: “Heeft u coca cola?” Antwoord: “Nee”. Niet: “Nee, maar wel Pepsi”.
Vraag aan je vriendelijke buurman of zijn vrouw thuis is. Antwoord: “Nee”. “Morgen wel?” “Ook niet.” “Is ze lang weg?” “Heel goed mogelijk.” “Een week?” “Zou kunnen.” “Waar is ze dan?” “Naar familie.” Enzovoort.
De guard bij Commercial Bank probeert de dag voor beëindigd te verklaren, maar ja, Belete, golden customer, wat wil je. Om een of andere redenen komt er kasgeld aan onze transaktie te pas, want ik zie twee in plastic verpakte stapels van 50000 Birr (grootste coupure is hier 100 Birr) met de formulieren meereizen. Uiteindelijk belandt alles toch in een handgeschreven regel in ons spaarbankboekje - waar overigens nog wel een computeradministratie achter zit. Binnenkort moeten al die Birrs weer naar de projekten zoals Zigit school en de Cottonschool. We geven het geld gewoon twee keer uit: een keer als dollars, en een keer als Birrs.
Dat hier nog geen giraal geld is zie je het duidelijkst als betaaldag nadert voor de overheidsinstellingen. Dan zie je in de publieksruimte van de Commercial Bank groepen mensen enorme stapels met geld tellen aan grote tafels waaromheen weer legio wikkels van pakketjes van tienduizend op de vloer liggen.
De volgende dag is Yos mededeelzamer. Hij ging naar de stad omdat Abi en hij gaan trouwen, en dat heeft voeten in aarde. Formaliteiten.
Zoals?
“Gisteren bijvoorbeeld moesten we achter het marriage-certificate aan. We trouwen in de kerk in Addis, maar we staan hier ingeschreven, dus moeten we het certifikaat hier halen.”
“Hoe gaat zoiets?”
“Eerst krijg je Marriage Instruction van de pastor. Rechten en plichten in het huwelijk, je weet wel.”
Ik moest denken aan buurman Abraham, die behalve eigenaar van een houtwerkplaats, theologisch direkteur van de Arba Minch Synod van Mekane Yesus, en part-time predikant, ook marriage counselor is. Het valt hem nog niet mee om mannen ervan te overtuigen dat sex niet een te allen tijde opeisbaar recht is.
“En daarna moet je je HIV-tests laten doen”, vervolgt Yos. “De uitslag gaat alleen naar de kerk, zelf krijg je hem niet te horen. Trouwen is toegestaan als je allebei negatief bent. Of allebei positief. Maar niet de één negatief en de ander positief.”
“Oh, gaat het niet om het risico van HIV-kindjes? En als je er nou lekker niet mee zit dat er één positief is, en je gaat samenwonen of zo? Binnen de kortste keren ben je dan sowieso waarschijnlijk allebei positief, en dan mag het weer...”
“Nee, je kan wel voor het stadhuis trouwen. Kerk of stadhuis, huwelijksrecht is van kracht bij allebei. Gelovigen trouwen liever in de kerk, gestudeerden op het stadhuis of in beide. Ik zou liever het stadhuis doen. Maar ja, de familie van mijn vriendin…”
Een week later is hij terug van een lang weekend Addis. Onderhandelen met de familie van Abi.
“Ik heb zo’n hekel aan die tradities van ons”, moppert hij. “Drie ouderen sturen om bij haar familie om haar hand te vragen, OK. Maar al die ceremonies! Haar familie wil een duur hotel voor de bruiloft, en in het weekend rekenen die minimaal voor 200 personen eten en drinken, ook al kom je met vijftig. En de vrouw van haar oudste broer stond erop dat ze een bruidsjurk van tenminste 4000 Birr zou dragen! Auto’s, bloemen – ik heb daar gewoon het geld niet voor. Ik hou het liever simpel, maar die mensen zijn niet te overtuigen. Ik onderhandel nu alleen nog met haar oudste broer. Als zij willen meebetalen, OK. Waardeloze tradities. Alleen maar indruk maken op anderen.” Mopper mopper.
Het evenement zal waarschijnlijk toch eind augustus of begin September plaatsvinden. Ben benieuwd!Dikke Yos is niet getrouwd. "Op wat voor leeftijd ben jij getrouwd, Hans?" "Eenendertig." "Mooi, dan heb ik nog een jaar."
Op http://hanshesseling.nl/lg.pdf een paar foto’s van ons Langano-weekend.
Bijschriften:
1 Dahlia’s op onze eigen veranda
2, 3 Woud van Shola-bomen bij Shashemene. Normaal zie je zulke reuzen alleen solitair. Hier lijkt het alsof heel de savanne er ooit mee heeft volgestaan, en ze overal elders zijn gekapt. Eronder ligt gewoon akkerland. Geen boer zal toch blij zijn met zoveel schaduw en vochtonttrekking – zou het dus beschermd landschap zijn?
4, 5, 6 Bungalows van Sabana Resort aan Lake Langano
7, 8, 9 Afdalen naar het strand
10 Regen in aantocht
11 Langano is een plek met veel mooie vogeltjes
12 Go-away birds eten …
13 … de bloemen van acacia’s
14 Vanuit het huisje, de ochtendzon
15 Het restaurant van Sabana
16 Terras van Blue Nile hotel in Awassa
17 De cassia-tijd is weer volop losgebarsten. Hier langs de hoofdweg Ethiopië – Kenya
18 Hotelletje in Yabello, niet zo ver meer van de Kenyaanse grens
19 Kamelen in een kraal bij een dorp van de Borana rond Yabello
20 Kamelen op reis
21, 22 Terug vanaf Yabello in Konso-land, waar de bedding van de Segen-rivier nog wel droog staat maar toch grondwater heeft voor wat akkertjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
