ik kan natuurlijk niet achterblijven
Door: Hanny
Blijf op de hoogte en volg Hanny en Hans
09 December 2007 | Nederland, Delft
De afgelopen periode is inderdaad druk geweest met allerlei regelwerk hier, en daardoor leek het soms voor mij nog heel onwezenlijk dat we al over ongeveer 7 weken echt voor langere tijd vertrekken.
Ik heb er heel veel zin in, maar soms benauwt het me ook vreselijk omdat ik denk dat het nog niet zo eenvoudig zal zijn om zelf ook een zinvolle en leuke dagbesteding te vinden. En zonder dat gaat het volgens mij echt lastig worden. Dus ben ik maar eens flink gaan googelen om te kijken welke projecten/organisaties/mensen in Arba Minch actief lijken te zijn. En zo kwam ik er achter dat er een weeshuis is waar een andere Nederlandse vrijwilligster al actief is geweest en waar in Nederland een financiële steunstichting voor in het leven geroepen is. Verder kwam ik via internet en diezelfde vrijwilligster nog twee stichtingen tegen: Kune Zuva en TTAF. Kune Zuva financiert vooral kleinschalige projectjes op het gebied van onderwijs en TTAF richt zich meer op gehandicaptenzorg.
Met alle 3 organisaties heb ik inmiddels contact gehad en gevraagd of ik in de toekomst misschien iets voor hen zou kunnen betekenen. Bij 2 contactpersonen ga ik binnenkort kennismaken en verder bespreken welke behoefte aan hulp/informatie/coordinatie zij hebben.
Ik ben wel van plan eerst even rustig rond te kijken daar en dan pas definitieve keuzes te gaan maken. Maar het geeft wel een goed gevoel dat er wat mogelijk lijkt te zijn.
Daar moet wel meteen bij gezegd worden dat het algemene advies is eerst wat Amhaars te leren, omdat de communicatie anders wel erg moeilijk gaat worden.
Dus dat wordt mijn eerste grote uitdaging.
Morgen eerst afscheid nemen bij Slachtofferhulp en dan kan ik me ook in mijn hoofd echt gaan richten op de nieuwe toekomst in Ethiopië!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley