Les twee

We hebben een beetje een kater. Niet van de drank met Oud en Nieuw. Ook niet omdat je door de mist (die zelf weer door het vuurwerk kwam) het vuurwerk niet kon zien. Meer omdat Maartje en Arjen na hun negen dagen hier op nieuwjaarsochtend alweer terug moesten naar huis en werk in Seattle. Sinds ze weer bij een Amerikaanse firma werkt heeft Maartje de gangbare tien dagen vakantie per jaar. Heel af en toe kan daar een onbetaalde verlofdag bij. Maar méér dan dat valt niet makkelijk te regelen, ook al omdat ze als HR staff een voorbeeldrol heeft. Arjen heeft gewoon verlofdagen naar Nederlandse maatstaven zolang hij voor Stork werkt. Zodoende blijven hun samen uit, samen thuis-reisjes best kort. Een bezoek aan Ethiopië zal ook een grote aanslag betekenen op Maartje's dagenbudget; dus of we elkaar daar wel weer zullen zien...? Ook al een gedachte om een beetje katterig van te worden.

Hoeveel mensen wonen er in Ethiopië? Je komt nogal wat verschillende getallen tegen. Meest betrouwbaar lijkt: 81 miljoen Ethiopiërs nu, jaarlijkse groei nu 2 miljoen, verwacht inwonertal in 2050 170 miljoen. Problemen, want het is al aardig druk. Met vooral jonge mensen - geen wonder bij zo’n groeipatroon. Levensverwachting? Bronnen zeggen 44 jaar.

Dit laatste staat Gebru helemaal niet aan. Want terwijl Maartje, Arjen, Brechtje en Friso het oliebollentoernooi bijwonen op hun oude volleybalclub hebben wij met hem ons tweede blok Amhaars. “Weet je wel hoe oud mijn grootvader geworden is?” daagt hij ons uit. 76? Frons. 83? Minzame glimlach. 96? Neutrale blik. We geven het op. 107. “En heel veel familieleden zijn in de 80, 90 geworden. Die verhalen van 44, ik weet niet waar dat door onderbouwd is. Zeker bij ons in de hooglanden klopt het absoluut niet.”

Gebru zet er meteen stevig de sokken in: Amhaars in de dagelijkse situatie, eerst nog om kennis te maken met elementen van gangbare zinnetjes, nog niet om alles te bestuderen. Maar bij het werkwoord "zijn" gaat ook die vrijblijvendheid overboord. Uit het hoofd leren nu, es führt kein Weg daran vorbei: de persoonsvormen, de respectvorm, de verbuigingen, de tijden, de ontkenning. Dit is mijn eerste taal waarin de woorden voor 'zijn' en voor 'niet zijn' zo te zien helemaal niets meer met elkaar te maken hebben. Slecht nieuws voor Shakespeare's hamvraag.

Ik denk dat Hanny mij gaat verslaan op Amhaars.
Gebru's uitspraak-CD staat op haar laptop, en ze heeft de favoriete overhoor-automaat uit Brechtje's studietijd gedownload. Dat kan ik ook. Maar die ijzeren discipline breng ik dus niet op. Haar woordenschat en de uitspraak ervan verbeteren snel. Alleen de kater van hierboven kreeg haar enthousiasme tijdelijk even klein. En het feit dat we Brechtje hier zomaar achter laten knaagt toch ook wel een beetje aan ons allebei. Friso, compenseren graag!

Januari wordt een afscheidsetentjes-maand. Bij vrienden elders in het land, of bij ons thuis voor familie, of ergens in een restaurant... De agenda staat best heel vol. Dagen en nachten van eten en drinken, vrij naar meneer Galeano. En ondertussen nog een beetje pakken, opruimen, afscheidsborrel op het werk, huis klaarmaken voor verhuur...