Timkat

Nu ook míjn laatste stukje!

Losweken uit de Ethiopische bureaucratie duurt even, dus om op tijd te zijn waren we daar midden december al mee begonnen. Het einddoel is het exit visum, een stempeltje in je pas dat bewijst dat je na een tijdje een keurige resident te zijn geweest op een ordentelijke manier het land weer hebt verlaten. Handig voor als je nog eens terug wilt. Voor het exit visum is het sleutelwoord “clearance”. Clearance door VSO: heb je geen onbetaalde rekeningen, heb je al je rapporten ingeleverd, zijn je VSO-meubeltjes niet beschadigd, heb je je handover notes voor je opvolger geschreven en er op gezet welke persoonlijke bezittingen je voor hem/haar achterlaat. Clearance door de Universiteit: twee formulieren vol handtekeningen van laboratoria, diensten en afdelingen; dat je nergens verplichtingen meer hebt (allemaal getekend ofschoon ik nog 4000 Birr in het krijt stond bij Finance), en een formulier dat iemand garant staat voor jouw universiteitsspullen totdat je opvolger er is. Clearance door de politie in Addis, die alle tien je vingerafdrukken in niet-afwasbare inkt op je aanvraagformulier wil hebben, en die je daarna de straat weer op stuurt zonder doekje of servetje of zo. Zie maar wat je met die zwarte vingers doet; zolang je er maar niet mee aan onze spullen zit – alle deuren staan toch al open. Met al die clearances samen kan VSO bij de twee betrokken ministeries de final clearance aanvragen: Onderwijs en Security/Immigration. De laatste zet dan het stempeltje in de pas.
Wij hebben ze binnen.

Vorige zondag kwam onze laatste logée aan: Janny van Stichting Weeshuis Arba Minch. Was een weekje hier, en viel qua feestelijkheden met de neus in de boter: maandagmiddag en dinsdag werd Timkat gevierd (en ook woensdag nog wel, gezien de vele duizenden voornamelijk witgeklede mensen die van kerk en erf van St Michael af kwamen lopen rond twaalf uur). Alleen de Ethiopisch-Orthodoxe gelovigen vieren het; de protestanten en de muslims hebben gewoon een dagje vrij voor Timkat/Epiphany, hier het feest van de doop van Jezus.
Timkat vieren komt in Arba Minch neer op veel optochten plus waterballet. De optochten beginnen zo na vieren op de dag vóór Timkat, wanneer bij alle Orthodoxe kerken de clerus naar buiten komt met hun kleurige gewaden, parpaplu’s, en hun exemplaren van de Stenen Tafelen – want elke kerk heeft een symbolische kopie van deze tien geboden op steen die oorspronkelijk in de Ark des Verbonds zaten. De kerk claimt dat de originele Ark in Axum wordt bewaard, en heeft vorig jaar aangekondigd hem op 26 juni 2009 aan de wereld te tonen; maar daar is toch maar weer van afgezien. De hedendaagse tafelen zijn mooi verpakt in kleurige doeken, en in elke stoet dragen twee priesters er elk één op hun hoofd. Alle processies komen tegen de avond samen op een centrale plek, het stadium in Sikela, waar de parafernaliën in tenten de volgende dag afwachten, en iedereen nog lang samendromt, naar stichtelijke luidsprekers luistert of danst.

Vroeg in de volgende ochtend stromen de mensen weer toe (sommigen slapen in de open lucht in het stadium), en na nog weer wat religieuze deklamaties over luidsprekers begeeft iedereen zich naar de vlakbijgelegen Kulfo-rivier, die voor de gelegenheid even in de Jordaan lijkt te veranderen, want het water wordt door de wijding van de aanwezige priesters heilig en doet wonderen. Kijk naar het filmpje om te zien op welke interssante manieren de geestelijkheid het eenmaal geheiligde water aan de toegestroomde menigte toedient. Van één van de omstanders bereikte mij het verheugende bericht dat het heilig water nu ook HIV/AIDS geneest. Probeer zo’n overtuiging maar weer eens uit iemands hoofd te praten.

En tenslotte is er afscheid, vele malen afscheid. Heb je net bij iemand een afscheidsetentje achter de knopen, willen ze je nóg een keer uitnodigen. Laat je een cadeautje achter, krijg je er weer een terug. En voor het afscheidsetentje met de president en andere 'higher officials' van AMU ben ik gisteren toch nog even in pak gegaan, op verzoek van Yos....

Eén groep kunnen we helaas (nog) niet op een etentje uitnodigen: de trouwe lezers van deze blog. Komt er misschien nog wel van! Wij hebben genoten van jullie reakties, en voelden ons voortdurend in kontakt met het thuisfront op die manier.

Lieve lezers, allemaal heel erg bedankt, en tot spoedig weerziens!

Filmpje van Timkat op http://hanshesseling.nl/timkat.wmv

Paar laatste foto’s op http://hanshesseling.nl/lp2.pdf

Wat er op staat:

1 clearance documenten van AMU
2 laatste salaris ophalen bij Geta
3 koeien hebben vaak een dag eerder feest dan mensen; dan staan ze plotseling in lekker fris gras...
4 voordat de volgende dag al vroeg de jas uit gaat – het wordt een warme dag
5-6 laatste blik op nijvere platteland-huizenbouwers
7 – 10 nog even dwalen over de AMU main campus (laantjes, tafeltennissende studenten, dames van de keuken)
11 nog even een solo motortrip 100 km het bergland in en weer terug
12 al meer dan een jaar geen Bloem van de Week meer gehad – bij deze
13 – 14 afscheid van de graanveldjes van Zigit
15 – 16 de Stenen Tafelen komen voorbij (van twee verschillende kerken)
17 – 18 afscheid van het AMU team in Paradise Lodge (krijg je weer zo’n Gamo apenpak)
19 Hanny, nu ook met Gamo jurk, en Kasech bij afscheidskoffieceremonie in haar kleuterschool
20 – 24 op sjiek bij Paradise Lodge voor formeel AMU-afscheid – ook daar weer de kleren gekregen
Man met de pet is hoofd Finance
25 oorkonde
26 – 27 Bye Lake Abaya