Jazz

We doen het even anders vandaag: beginnen met de foto’s op http://hanshesseling.nl/12.pdf .
Een kort beeldverslag van een zaterdag. In Addis is altijd wat te doen.

We wandelen onze straat uit en zien een guard house (1). Deze draagbare golfplaten gevallen dienen als nachtelijk onderkomen voor de night guards. Een night guard is namelijk meestal niet wakker als hij waakt. Via Togo Street (zo staat hij op de kaart, maar niemand noemt hem zo) kom je bij Haya Hulet, letterlijk: 22. Dat noemt iedereen wèl zo, en er wordt een bepaald kruispunt mee bedoeld. Geen enkel ander kruispunt in de stad heeft alleen een getal als naam. Er zijn wel pleinen met namen als “arat kilo”, “amist kilo” en “siddist kilo” (vier, vijf en zes kilo). Die liggen minder dan een kilometer uit elkaar, dus waar die kilo vandaan komt is niet bekend. 22 is een belangrijk knooppunt voor “line taxi’s”, de blauw-met-witte hop-on, hop-off busjes. Dames verkopen er ceremonieel gras (2) voor op de vloer bij een feestje, of bij de koffieceremonie. Torenflats in aanbouw zoals deze (3) op Haya Hulet worden ingepakt ter bescherming van de bouwvakkers tegen wind; er wordt in de bouw op zaterdag gewoon doorgewerkt , en wel op huiveringwekkende wijze (4, 5). Brede nieuwe wegen worden dwars door oude woongebieden aangelegd (6), hup daar zijn weer wat lemen huizen met golfplaten daken tegen de vlakte gegaan. Rondom de kerk van St Stefanos is het al druk met Ethiopisch orthodoxe kerkgangers (7, 8 ), en in het stadion (9) is ook al wat gaande, terwijl de schoenpoetsers ervoor een beetje zonder werk zitten.

Ik wil even buskaartjes komen voor de Selam bus naar Bahir Dar met Pasen. Het Selam busstation is vlak bij La Gare (10), het oude hoofdstation van de Addis-Djibouti railroad, die al jaren niet meer in bedrijf is. Van daar kijk je uit over de centrale Churchill Avenue (11), met de heuvels van Entoto erachter. Selam is een goede en veilige busmaatschappij, hoewel ook daar wel eens een ongelukje gebeurt, getuige de bus voor het kaartverkoophokje (12). Helaas laat de Selam administratie (een soort groot notitieboek waarin per bus de namen van de passagiers worden ingeschreven) geen reserveringen toe langer dan een week voor vertrek, dus ik ga overrichterzake door naar de International Evangelical Church (13) waar Hanny met Rahel (zus van Marta) op de maandelijkse NGO-fair spulletjes van de Hamer-stam in Zuid-Ethiopië staat te verkopen (14,15). De hamer-honing is al uitverkocht. Er is een groot gebrek aan lege jampotten voor dehoning. Hanny zamelt ze in bij wie ze maar kan, en heeft er net 120 gescoord van een expat tegen 1 Birr per stuk. En wie komen we daar zomaar tegen? Laura de Haan (16). Loopt drie maanden met veel plezier stage op de Nederlandse ambassade.

Nu snel met een paar line taxi’s (17) naar een verre hoek van de stad, het busstation achter de grote Merkato markt. Daar komen net Janet van onze VSO-groep en haar Belgische vriendin Lilian aan (18 ) uit Ambo, twee bus-uren buiten Addis. Janet komt logeren dit weekend, en Lilian gaat vanavond terug naar België maar parkeert haar bagage eerst nog even bij ons. Ze is zes weken bij het projekt van een Antwerpse vriendin geweest om te helpen met lesgeven in van alles. Eenmaal bij ons thuis moeten ze even de haren ordenen voor een foto op het terras (19). Lunchen en dan op stap door weer meer nieuwbouw (20) naar de Tropical Gardens (21), waar vandaag voor het tweede jaar het Acacia Jazzfestival gehouden wordt (22-28 ). Geweldig!

Kleine compilatie van wat muziek op http://hanshesseling.nl/12.wmv (4 minuten).