Woud
Door: Hanny
Blijf op de hoogte en volg Hanny en Hans
07 April 2011 | Ethiopië, Addis Abeba
Achter Paddy’s Hamer-kraam staan op de maandelijkse NGO-bazaar, en honing en Hamer-sieraden verkopen, is ook daarom zo leuk omdat je er veel mensen ontmoet. De vorige keer trof ik een ontzettend aardige Iraanse psychotherapeute, gespecialiseerd in traumaverwerking, als klant. Is getrouwd met een Duitser en werkt al sinds 1983 in Afrika, o.a. in Rwanda na de genocide. Ze werkt nu voor de Duitse ontwikkelingsorganisatie GIZ, en daarnaast schrijft ze boeken. En dan is ze ook nog vrijwilligster bij een project waar jonge weeskinderen en kinderen uit arme families opgevangen worden bij pleeggezinnen en eten en onderwijs krijgen. Er wordt niet samen gewerkt met adoptiebureaus die ze bij buitenlandse adoptieouders onderbrengen, de bedoeling is dat ze met de ondersteuning die ze krijgen een toekomst in Ethiopië kunnen opbouwen. Nazreem’s verhalen spraken mij erg aan, en het schijnt dat de organisatie best nog hulp kan gebruiken. Ze beloofde me te introduceren zodra ze terug is uit Duitsland waar ze heen ging in verband met de verschijning van haar nieuwste boek...
Woensdag werd in alle landen waar VSO actief is het nieuwe VSO logo officieel gepresenteerd en was er een gezellige party met lekkere hapjes. Na de enigszins droge “verplicht nummer” speech van de Country Director (CD voor insiders) over het werk van VSO gingen zijn oogjes glimmen en nodigde hij alle VSO-medewerkers en Addis vrijwilligers uit om een dag of wat later de tweede verjaardag van zoon Sean te komen vieren. Rare naam voor een Ethiopiër? Wubeshet, de CD, is getrouwd met een Ierse, vandaar.
Afgelopen zaterdag had collega-VSO Abby een auto met chauffeur weten te regelen via de NGO waar zij als fundraiser voor werkt. Dus met 10 volunteers en stagiars (Hans was niet ingeloot) op naar Menagesha Park, volgens zeggen het oudste nationale park van Afrika; op ongeveer 1,5 a 2 uur rijden van Addis.
Het tweede deel van de weg er naar toe is echt landelijk en prachtig. Er was net geoogst, dus grote gele stoppelvelden en flinke bergen graan, af en toe afgewisseld met dorsende koeien. Net als in het zuiden ook hier veel ezels op de weg en paardenkarren voor het personenvervoer. In het park prachtige oude bomen. Veel vogels en apen volgens het guidebook, maar omdat wij er op het heetst van de dag waren was de faunaoogst beperkt. Er is eenvoudige accomodatie om te overnachten, dus we gaan dit nog eens in een weekend doen.
Terug in Addis zette de chauffeur ons af bij het huis van de Country Director waar het verjaarsfeest in volle gang was. Ik schat dat er meer dan 100 volwassenen en kinderen waren, twee echte luchtkussens en een grote hoeveelheid prima eten en uitstekende dranken. Vooral de niet Ethiopische wijn was een verademing. Jammer dat sommige volunteers niet genoeg hadden aan het bier en de wijn en ook nog eens de hele voorraad gin en whiskeys probeerden weg te werken. Een beetje genant dus wel.
Helaas heb ik inmiddels ook de eerste bacteriële infectie weer te pakken; en na 5 dagen meer en minder last van maag en darmen heb ik Hans het oude beproefde Ciprofloxacine maar weer laten halen bij de apotheek. Ongelooflijk wat een verschil dat na een dag kan maken.
Bij mijn wandelingen door Addis kom ik regelmatig iets tegen dat een foto waard is, maar dan heb ik weer geen camera bij de hand. Zoals een busje met Ethiopische kentekenplaat maar met op de deur trots Gemeente Zoetermeer. Maar mijn eigen klein-maar-fijne kledingwinkeltje heb ik wel op de plaat (nou ja, met mijn eigen naam dan)... zie de foto’s op http://hanshesseling.nl/13.pdf
Woensdag werd in alle landen waar VSO actief is het nieuwe VSO logo officieel gepresenteerd en was er een gezellige party met lekkere hapjes. Na de enigszins droge “verplicht nummer” speech van de Country Director (CD voor insiders) over het werk van VSO gingen zijn oogjes glimmen en nodigde hij alle VSO-medewerkers en Addis vrijwilligers uit om een dag of wat later de tweede verjaardag van zoon Sean te komen vieren. Rare naam voor een Ethiopiër? Wubeshet, de CD, is getrouwd met een Ierse, vandaar.
Afgelopen zaterdag had collega-VSO Abby een auto met chauffeur weten te regelen via de NGO waar zij als fundraiser voor werkt. Dus met 10 volunteers en stagiars (Hans was niet ingeloot) op naar Menagesha Park, volgens zeggen het oudste nationale park van Afrika; op ongeveer 1,5 a 2 uur rijden van Addis.
Het tweede deel van de weg er naar toe is echt landelijk en prachtig. Er was net geoogst, dus grote gele stoppelvelden en flinke bergen graan, af en toe afgewisseld met dorsende koeien. Net als in het zuiden ook hier veel ezels op de weg en paardenkarren voor het personenvervoer. In het park prachtige oude bomen. Veel vogels en apen volgens het guidebook, maar omdat wij er op het heetst van de dag waren was de faunaoogst beperkt. Er is eenvoudige accomodatie om te overnachten, dus we gaan dit nog eens in een weekend doen.
Terug in Addis zette de chauffeur ons af bij het huis van de Country Director waar het verjaarsfeest in volle gang was. Ik schat dat er meer dan 100 volwassenen en kinderen waren, twee echte luchtkussens en een grote hoeveelheid prima eten en uitstekende dranken. Vooral de niet Ethiopische wijn was een verademing. Jammer dat sommige volunteers niet genoeg hadden aan het bier en de wijn en ook nog eens de hele voorraad gin en whiskeys probeerden weg te werken. Een beetje genant dus wel.
Helaas heb ik inmiddels ook de eerste bacteriële infectie weer te pakken; en na 5 dagen meer en minder last van maag en darmen heb ik Hans het oude beproefde Ciprofloxacine maar weer laten halen bij de apotheek. Ongelooflijk wat een verschil dat na een dag kan maken.
Bij mijn wandelingen door Addis kom ik regelmatig iets tegen dat een foto waard is, maar dan heb ik weer geen camera bij de hand. Zoals een busje met Ethiopische kentekenplaat maar met op de deur trots Gemeente Zoetermeer. Maar mijn eigen klein-maar-fijne kledingwinkeltje heb ik wel op de plaat (nou ja, met mijn eigen naam dan)... zie de foto’s op http://hanshesseling.nl/13.pdf
-
07 April 2011 - 19:12
Ank:
Goed adoptieverhaal van Nazreem. Je
ziet wel weer lwat werk voor de nabije toekomst.....
Prachtige natuur en tot slot een
mooie collectie kleding, het zal je
naam maar dragen, om trots te zijn!
Alle goeds voor jullie.
-
08 April 2011 - 07:48
Sylvia:
Zien we je de volgende keer in die paarse jurk van de Hanny Collection? Smile -
08 April 2011 - 10:27
Jeewee:
en dan staat mij toch bij dat jullie hadden aangegeven om het blog minder bij te houden dan bij het vorige avontuur. gelukkig niet.
thanx -
09 April 2011 - 21:14
Paulien:
9 april, 23 uur,special day.
congratulations.
Ik hef het glas.
Liefs, Plien -
11 April 2011 - 19:56
Ton En Marlies:
Prachtige plaatjes weer bij een mooi verhaal.
Die benen (dun en dik) bij Hanny's damesmode zijn intrigrerend.
Overigens was in een vorige serie foto's het reclamebord dat een dame weergaf met naast haar drie paar schoenen met flinke hakken evenzo voer voor speculaties. -
14 April 2011 - 19:46
Dieneke:
ook ik dacht begrepen te hebben dat er minder reisverslagen zouden verschijnen dan de vorige keer!! en zeg ook: gelukkig niet! ik heb jullie verslagen weer met plezier gelezen en de foto's bekeken. Hans en Hanny er is weer genoeg te doen voor jullie, succes ermee!!
groeten van Jan en mij
Dieneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
