China! China!

Daar stond er plotseling weer een.
Een Chinees. Knul van in de twintig. Engineer, ongetwijfeld. Goed geschoolde Chinezen doen heel wat IT projekten hier, in dienst van grote (Chinese) bedrijven. De scholing gaat vaak niet zover dat ze ook Engels kennen, maar daar is dan een habesha (Ethiopiër) voor mee. De habesha bij deze Chinees was wel een aparte. Ik sprak hem aan in het Engels, hij keek me niet aan en antwoordde in het Amhaars aan de eerste de beste omstander (die natuurlijk wel ook van ICT was, ze stonden tenslotte in mijn kamer). Die dan weer in het Amhaars terug begon te praten. Tot ik daar een eind aan maakte, ze kwamen tenslotte met mij overleggen. Diny heeft wel eens verteld dat mensen die dat doen zelf nare ervaringen met discriminatie hebben gehad.

De beide heren werken voor een projekt dat alle Ethiopische Universiteiten onderling en met de research-buitenwereld gaat koppelen. EthERnet (Ethiopian Education and Research network). Multi-billion Birr. Ik schaam me dus al lang niet meer voor mijn tender die nu af is en vrijdag gepubliceerd is in de Ethiopian Herald, de brave staatskrant. Die gaat ook geld kosten, maar daar krijgt AASTU wel veel voor terug: een beveiligd, gekoeld en van verhoogde vloeren voorzien klein Data Centre met servers, op de groei, een fibernetwerk tussen 30 gebouwen, een Gigabit computernetwerk met 1500 aktieve poorten, en een aantal zones waar studenten en staf met laptops, smart phones en tablets binnen en buiten wireless kunnen netwerken. Heb met de ontwerpen heel erg opgepast om de kosten zo laag mogelijk te houden maar de functionaliteit toch relatief hoog. Veel mensen geconsulteerd, oa bij Ministry of Communication and Information Technology, en anderen, tot oud-collega-experts in Den Haag toe. Met een beetje geluk is het net voor we weggaan volgend jaar operationeel, anders kort daarna.

Deze Chinees, laten we hem Zhang noemen, deed zoals gewoonlijk ook weer geen mond open. Hij was er al voor de derde keer. De eerste keer had ik hem en zijn Ethiopische metgezel gevraagd of we een duidelijke beschrijving van hun projekt konden krijgen. Niet begrijpend keek hij naar zijn collega. Die wist dat allemaal niet, en vroeg aan Zhang of hij niet even zijn baas daarover kon bellen. Niet begrijpend keek Zhang nu naar mij. Ik schreef voor de duidelijkheid op een papiertje: could you please phone your boss to tell him to send documentation? “Nonono, no,” schudde Zhang heftig. Dat ging dus niet door, en wie ik het daarna ook maar gevraagd heb, ik heb nog steeds geen planningsinformatie.
Chinezen zijn zeer aanwezig in de ecomomie hier. In de telecom-infrastructuur, in de hoogspanning en transformatoren, en in computernetwerken zie je vaak de giganten ZTE en Huawei. Dan domineren ze ook de wegenbouw, hoewel er ook andere landen hun graantje meepikken en Ethiopië zelf al hier en daar aan de weg timmert. In gebieden waar Chinezen wegen aanleggen word je als ferenji vaak ook nageroepen: China, China! (hee, Chinees!).

Er is soms wat wrijving tussen de Chinezen en de habesha. Chinezen heten zich af en toe wat ruw op te stellen. Een half jaar geleden of zo stond in de krant dat bij de oplevering van een flink telecom netwerk een Chinees een habesha inspekteur in elkaar had geslagen die weigerde een installatie goed te keuren tijdens de overdracht. In latere berichten mochten we lezen dat een en ander in der minne was geschikt – rara, wat er nou precies gebeurt staat niet altijd in de krant.
De tweede keer dat Zhang en zijn Ethiopisch vriend hier waren vroegen ze precies hetzelfde als de eerste keer: waar komt nou precies jullie Data Centre? Zhang had nu een GPS bij zich en zo konden we dat goed duidelijk maken. Ze zouden daar een fiberaansluiting en wat apparatuur gaan regelen. En daar wringt een schoen. Wij hadden zelf namelijk al een fiber-aansluiting besteld bij EthioTelecom, en daar de benodigde vijfendertigduizend Euro voor opgehoest; en in hun projekt waren zíj verantwoordelijk om een fiber-aansluiting aan te leggen en werd daar dus óók nog eens zo’n bedrag voor betaald. Daar moesten we nog altijd eens over spreken. Maar deze derde keer bleken de heren alleen gekomen te zijn om in de fiberkabel die aan ons geleverd was even twee fibers te reserveren voor hun projekt. Zonder over restitutie te praten...
Hebben we niet laten gebeuren!

Foto’s. Tja. Ik was de laatste tijd niet zo geïnspireerd, en had ook betrekkelijk weinig tijd. Dat wordt volgende week beter, want de tender is af en we gaan naar Namibië voor drie en een halve week. Weet je wat? Doen we nog even de foto’s van ons vorige feest, toen Hanny weer eens tafels vol lekkere gerechten voor iedereen had klaargemaakt. http://hanshesseling.nl/52.pdf

1 de aanleiding
2 de organisator
3-5 de produkten
6 links drie AASTU collega’s: Eyasu, hoofd Procurement; Abraham, direkteur ICT; Abeba, hoof PZ; zoon van Eyasu; rechtsvoor Tewodros Mebrahtu, direkteur ICT Centre of Excellence
7 Ierse Jacqueline, verloskundige, en haar Nederlandse vriend Rod, ICT aan Ambo University. Onafhankelijk gekomen, gaan als stel binnenkort weer weg. Kijken waar de eerste werk vind en daar wonen.
8 Tussen Diny en Dirk de Zuidafrikaanse Antoinette De Villiers, man Johan net niet zichtbaar, geven beiden les aan een prive-school, Sanford College.
9 Nederlander Rob Kuypers, VSO aan Arba Minch University, met Brenda Bignold, education volunteer. Ook geflipt op het Ministerie van Onderwijs, toen naar een MoE-gerelateerd instituut, binnenkort daar ook weer weg.
10 de jarige mag het buffet openen
11 links Melanie, data base administrator op Ministry of Labor and Social Affairs, gaat binnenkort vervroegd terug (te weinig te doen hier, nieuwe baan in Engeland), rechts Peter Bignold, nog steeds bij MoE maar daar niet enthousiast over.
12 Dirk en Tewodros
13 Jacqueline en Cat, management advisor maar dit weekend voorgoed terug naar Engeland met...
14 ... haar man Tom, anaesthesist in het Yekatit 12 hospital (waar Hanny deze week uuuuren heeft moeten wachten op verschillende dagen vanwege een onderzoek aan een Alemachen-meisje wier schele ogen gecorrigeerd moesten worden)
15 Rod en Melanie
16 Hanny met Hike op Alemachen (foto MariaWeekers, KLM Wings of Support)
17 vanmorgen in de tuin.