Mount Kenya
Door: Hans
Blijf op de hoogte en volg Hanny en Hans
13 Februari 2012 | Ethiopië, Addis Abeba
Een verhaal om nog af te maken: het is alweer een maand geleden dat Henk en ik de berg beklommen.
We werden van ons Wildebeest Camp in Nairobi opgehaald door een comfortabele personenauto, die ons naar het vertrekpunt in Chogoria zoefde. Het was fantastisch om het Kenyaanse platteland weer even aan je voorbij te zien trekken. De stadjes, de mensen, de overvloedige mango-oogst in de stalletjes langs de kant – en al die plekken die je herkende omdat je er met wie ook weer en waarom ook weer al eens geweest was.
Een van de eerste: het Safari Park Hotel. Daar begon in de zeventiger jaren het Kenyaans vrijwilligersleven voor SNV’ers. Het Ruaraka-veldkantoor van SNV met de logiesaccommodaties lag erachter, maar daar werd niet gekookt, dus eten (en zwemmen) deed je bij Safari Park. De Thika-road die er langs liep wordt op dit moment tot zes- of achtbaanstolweg omgevormd...
In Chogoria verwisselden we de auto voor een oude Landrover, die ons 25 km diep de woudgordel in bracht die om de berg ligt. Met in de Landrover ook onze vijf man sterke crew: de gids, de kok en drie dragers, die op de open plek in het bos de meegebrachte etenswaren sorteerden, mengden met onze bagage, de tenten, en de kookspullen, en zo alle vijf met een flink pak op de rug de klim begonnen. Wij hadden alleen ons dagrugzakje met kleding en water te torsen; op onze leeftijd mag wat luxe wel. De eerste dag hadden we zelfs een hut met een eigen warme douche (houtoven buiten) en een open haard... En steeds geheel verzorgde koffie, thee en maaltijden. De tweede en derde dag waren die wel buiten, op de grond, want dat waren kampeerdagen. Zo hoog is het natuurlijk koud, dus we verdwenen dan om zeven uur al in de slaapzakken.
Wat foto’s van die eerste drie dagen heb ik twee weken geleden al geplaatst op http://hanshesseling.nl/38.pdf . Vandaag een paar foto’s van daarna, op http://hanshesseling.nl/40.pdf .
Wat er op staat:
1 – 3 vegetatie en landschap op 4200 m hoogte, de vierde dag
4 – 6 de dragers en de kok (midden) halen ons in op een pas die uitkijkt op weer meer scherpe rotskammen en oude gletsjervalleien
7 – 9 Austrian Hut op 4800 m, zo genoemd omdat Oostenrijkers hem gebouwd hebben. Hier zou je liever niet kamperen, de koude wind giert om de hut, maar binnen is het heerlijk met de zon door de grote ramen. ’s Avonds is er licht vanwege de accu’s die door zonnecellen worden opgeladen. Austrian Hut is eigenlijk voor alpinisten, en het was gezellig met de twee Israeli’s die vanaf de volgende dag de Batian gingen beklimmen (de hoogste piek, 150 m hoger dan Point Lenana waar wij heen gingen)
10 – 13 om kwart over vijf in het donker op pad, over steile klauterpaden, glad ijs, je opttrekken aan aangevroren hulpkabels, maar toch op tijd boven voor de zonsopgang. Eerlijkheidshalve: er stond nog een dame naast ons bij de vlag maar die heb ik weggeretoucheerd. Zo’n twintig man/vrouw was gelijk met ons boven. De schaduw van Lenana is te zien op Batian, erachter. Goed kijken, dan zie je een piepklein alpinistenhutje op Batian.
14 aan de horizon zag je Kilimanjaro boven de wolken uitsteken...
15 ... waar een jongere editie van mij in 1973 boven was geweest.
16 terug van de top
17 – 29 diezelfde dag nog het Peak Circuit gelopen, een prachtig pad rond de hoogste toppen. Sterk op en neer vanwege de vele valleien die je steeds door moet steken. De bemoste rotsen bij Hausberg Tarn (meertje, 24 en 25) leken wel huizen, het was of je in een dorpje liep.
Overnachten weer op 4200 m in een hut.
30 – 37 de laatste dag om zes uur vertrekken om de 23 km naar de park gate te lopen, dan met een busje naar het stadje Nanyuki, en vandaar weer met een luxe auto terug naar Nairobi.
Geweldig verzorgd alles, en heel erg mooi. Prachtig weer getroffen ook!
We werden van ons Wildebeest Camp in Nairobi opgehaald door een comfortabele personenauto, die ons naar het vertrekpunt in Chogoria zoefde. Het was fantastisch om het Kenyaanse platteland weer even aan je voorbij te zien trekken. De stadjes, de mensen, de overvloedige mango-oogst in de stalletjes langs de kant – en al die plekken die je herkende omdat je er met wie ook weer en waarom ook weer al eens geweest was.
Een van de eerste: het Safari Park Hotel. Daar begon in de zeventiger jaren het Kenyaans vrijwilligersleven voor SNV’ers. Het Ruaraka-veldkantoor van SNV met de logiesaccommodaties lag erachter, maar daar werd niet gekookt, dus eten (en zwemmen) deed je bij Safari Park. De Thika-road die er langs liep wordt op dit moment tot zes- of achtbaanstolweg omgevormd...
In Chogoria verwisselden we de auto voor een oude Landrover, die ons 25 km diep de woudgordel in bracht die om de berg ligt. Met in de Landrover ook onze vijf man sterke crew: de gids, de kok en drie dragers, die op de open plek in het bos de meegebrachte etenswaren sorteerden, mengden met onze bagage, de tenten, en de kookspullen, en zo alle vijf met een flink pak op de rug de klim begonnen. Wij hadden alleen ons dagrugzakje met kleding en water te torsen; op onze leeftijd mag wat luxe wel. De eerste dag hadden we zelfs een hut met een eigen warme douche (houtoven buiten) en een open haard... En steeds geheel verzorgde koffie, thee en maaltijden. De tweede en derde dag waren die wel buiten, op de grond, want dat waren kampeerdagen. Zo hoog is het natuurlijk koud, dus we verdwenen dan om zeven uur al in de slaapzakken.
Wat foto’s van die eerste drie dagen heb ik twee weken geleden al geplaatst op http://hanshesseling.nl/38.pdf . Vandaag een paar foto’s van daarna, op http://hanshesseling.nl/40.pdf .
Wat er op staat:
1 – 3 vegetatie en landschap op 4200 m hoogte, de vierde dag
4 – 6 de dragers en de kok (midden) halen ons in op een pas die uitkijkt op weer meer scherpe rotskammen en oude gletsjervalleien
7 – 9 Austrian Hut op 4800 m, zo genoemd omdat Oostenrijkers hem gebouwd hebben. Hier zou je liever niet kamperen, de koude wind giert om de hut, maar binnen is het heerlijk met de zon door de grote ramen. ’s Avonds is er licht vanwege de accu’s die door zonnecellen worden opgeladen. Austrian Hut is eigenlijk voor alpinisten, en het was gezellig met de twee Israeli’s die vanaf de volgende dag de Batian gingen beklimmen (de hoogste piek, 150 m hoger dan Point Lenana waar wij heen gingen)
10 – 13 om kwart over vijf in het donker op pad, over steile klauterpaden, glad ijs, je opttrekken aan aangevroren hulpkabels, maar toch op tijd boven voor de zonsopgang. Eerlijkheidshalve: er stond nog een dame naast ons bij de vlag maar die heb ik weggeretoucheerd. Zo’n twintig man/vrouw was gelijk met ons boven. De schaduw van Lenana is te zien op Batian, erachter. Goed kijken, dan zie je een piepklein alpinistenhutje op Batian.
14 aan de horizon zag je Kilimanjaro boven de wolken uitsteken...
15 ... waar een jongere editie van mij in 1973 boven was geweest.
16 terug van de top
17 – 29 diezelfde dag nog het Peak Circuit gelopen, een prachtig pad rond de hoogste toppen. Sterk op en neer vanwege de vele valleien die je steeds door moet steken. De bemoste rotsen bij Hausberg Tarn (meertje, 24 en 25) leken wel huizen, het was of je in een dorpje liep.
Overnachten weer op 4200 m in een hut.
30 – 37 de laatste dag om zes uur vertrekken om de 23 km naar de park gate te lopen, dan met een busje naar het stadje Nanyuki, en vandaar weer met een luxe auto terug naar Nairobi.
Geweldig verzorgd alles, en heel erg mooi. Prachtig weer getroffen ook!
-
13 Februari 2012 - 08:09
Fonda:
Wat een schitterende foto´s zeg! -
13 Februari 2012 - 10:46
Jeewee:
allemachtig prachtig thanx -
14 Februari 2012 - 13:32
Henk Maria Caminada:
Weer mooi verzorgd. Mijn album heb ik klaar. -
15 Februari 2012 - 21:42
Ton En Marlies:
Fantastisch landschap, mooie foto's. Wij haalden onze oude fotos (zwart-wit) er ook bij. Vergeleken de hut....???? de top...????
Nou ja, het blijft schitterend en wat een stralend weer hadden jullie. Het leken wel de eerste ijsdagen hier in NL, ook zo'n zon.
Hartelijke groet
-
19 Februari 2012 - 09:56
Jan Borkent:
Nu weet ik wat ik gemist heb. -
21 Februari 2012 - 01:19
Piet Dobbelsteen:
even dank voor dat prachtig verhaal Hanny ik zieb wel dat jullie der nog goed gezond zijn om zo op die bergen te kunne klimen net iets voor mijn schoonzoon Dañiel fiest ook veel .
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
