Meer wel en wee in Arba Minch - Reisverslag uit Addis Abeba, Ethiopië van Hanny en Hans Abels en Hesseling - WaarBenJij.nu Meer wel en wee in Arba Minch - Reisverslag uit Addis Abeba, Ethiopië van Hanny en Hans Abels en Hesseling - WaarBenJij.nu

Meer wel en wee in Arba Minch

Door: Hanny

Blijf op de hoogte en volg Hanny en Hans

14 Oktober 2011 | Ethiopië, Addis Abeba

Niet alles in Arba Minch loopt zoals ik gehoopt had. Een van de hoofdredenen voor mij om er heen te gaan was dat de financiering rond was voor een waterprojekt op de “Cotton School’: het aanleggen van waterleiding en een watertank voor betere sanitaire voorzieningen. Kontaktpersoon daar is Kasech, een warme en zeer aktieve onderwijzeres, die ook zelf een kleuterschool heeft opgezet, en een stichting die weeskinderen ondersteunt. Onze jonge vriend van destijds, Assefa, zal het waterprojekt technisch aansturen, en Rob, de man van de nieuwe Arba Minch volunteer/docente verloskunde Elly, gaat mijn rol van bewaker van voortgang en financiën overnemen.
Tijdens mijn eerste bezoek met Rob aan Kasech en Assefa bleek dathaar kantoortje verhuisd was. Erger nog: de lokale overheid had de hele compound waar haar kleuterschool gehuisvest was opgeëist omdat ze er een “law office” willen vestigen. Heel teleurstellend, want het was een mooie grote compound, met goede klaslokalen en voldoende ruimte voor de buitenspeeltoestellen die er met steun van Stichting Kunezuva gekomen waren. Bovendien hadden we er net twee jaar geleden nieuwe toiletten voor de kleuters gebouwd. Kasech heeft inmiddels een nieuwe compound gevonden maar deze is in feite veel te klein: kleine klaslokaaltjes, geen plaats voor schommels, draaimolen en klimrek. Slechts één traditioneel toilet voor 100 kleuters. Zwaar balen dus om het maar even in goed Nederlands te zeggen.

Er spelen meer problemen op dit moment. Op de eerste plaats is er nieuwe regelgeving die bepaalt hoe de recente wet op de Civil Societies en Charities organisaties uitgelegd moet worden, waarbij de overheid een veel grotere vinger in de pap heeft en het o.a. een stuk moeilijker wordt om een licentie voor het opzetten van instanties als weeshuizen en kleuterscholen te krijgen. Zo is o.a. het weeshuis van Tsehay, waar ik zoveel van mijn inspanningen in 2008/9 had liggen, inmiddels door de overheid gesloten en is nog steeds niet duidelijk wat de redenen hiervoor zijn geweest. Politieke motieven? Vermoedens van onduidelijek financiële handel en wandel? Kinnesinne uit de naaste omgeving?

In het geval van Kasech lijkt er ook jaloezie van anderen bij te komen. Die beweren dingen als dat ze na afloop van de door ons georganiseerde computertraining in 2009 de PCs voor eigen gewin verkocht zou hebben. Maar die computers waren gehuurd en gingen na afloop gewoon terug naar Addis... Gelukkig heeft ze inmiddels wel een nieuwe licentie gekregen voor haar kleuterschool en haar weeshuis-stichting.

Tja, op het eerste gezicht dus niet echt een gunstige situatie om een nieuw project voor schoon water in de school te starten. Daarom hebben we eerst maar eens gekeken of er een goede samenwerking met alle partijen mogelijk is en of alle beschuldigingen, of politiek correcter genoemd misverstanden, uit de wereld geholpen kunnen worden.
Dat betekent dat we met zijn allen (Rob, Assefa, Kasech en ik) inmiddels bij de burgemeerster van Arba Minch op bezoek zijn geweest, en een officiële bijeenkomst met het Hoofd van het Onderwijsbureau van de Woreda gehad hebben. Verder al twee keer een afspraak gehad met de Law officer/ Commandant van politie van Arba Minch Helaas was die twee keer weggeroepen en “vergeten” ons dit mee te delen. Vanmiddag een derde en laatste poging.
Vanmiddag ook opnieuw een gesprek met het Woreda Educational bureau om te bespreken of het mogelijk is het nieuwe project te doen op een wijze die voor de overheid en voor ons acceptabel en werkbaar is. Als dat gesprek goed verloopt gaan we hopelijk op korte termijn ook met de lokale kebele-bestuurders en de schooldirecteur om de tafel om te kijken in hoeverre zij positief zijn en hun eigen bijdrage kunnen en willen leveren.
Hopelijk komt het allemaal alsnog goed - en anders zit er niets anders op dan de sponsors in Nederland netjes hun geld terug te geven.

Dit was dus de voorlopige kater van de week, maar gelukkig werd die goed gemaakt door een hele positieve ervaring. In April hadden we een jonge vrouw die een paar jaar geleden invalide gestoken werd door een afgewezen minnaar en sindsdien nog maar heel moeilijk kan lopen geholpen om een eigen winkeltje te beginnen. Ze had 1000 euro gekregen om een shop te kopen en een eerste voorraad handelswaar in te slaan. Etagn kwam uit een hele arme familie en had geen eigen huis, sliep op een deken op de grond in het huis van haar broer die dagarbeider is en dus nauwelijks geld heeft om zijn eigen gezin te onderhouden.
Gisteren ben ik met Assefa wezen kijken en ik wist niet wat ik zag. Etagn runt haar winkeltje uitstekend, heeft veel klanten en in een paar maanden tijd al zoveel verdiend dat ze er niet alleen zelf financieel onafhankelijk van geworden is maar ook al zoveel heeft gespaard dat ze binnenkort een koelkast kan kopen zodat ze ook koude dranken en bijv. melk kan verkopen. Verder heeft ze al zoveel geld dat ze in staat is om een paar honderd kilo suiker in te kopen en die voor een goede prijs kan verkopen in tijden dat er weer eens geen suiker te krijgen is. Grappig is dat er nu ook een aantal andere mensen een beetje geld verdienen door klusjes voor haar te doen. Ze kan immers niet zelf naar de markt om grotere inkopen te doen vanwege haar handicap.
Ze was zo ontzettend blij en dankbaar: ik heb nu niet alleen een winkel, maar ook een huis (haar bed staat in het metalen winkeltje van 2 bij 3 meter), de mensen kennen me nu, ik ben iemand en ik heb een toekomst. Hiervoor was ik niemand en had ik geen kansen. S Avonds gaat ze naar school om een IT opleiding te doen en ook dat lijkt goed te gaan.

Hoewel ik in het begin bang was dat deze bescheiden jonge vrouw-ze praat zo zacht dat je haar nauwelijks kunt verstaan- geen handelsvrouw zou zijn, heb ik me daar gelukkig behoorlijk in vergist. Dit is zo ontzettend goed uitgepakt !

Wat Arba Minch foto’s op http://hanshesseling.nl/30.pdf :
1, 2 bruiloft van VSO Dawn met uit Arba Minch afkomstige Wasagne
3, 4 Meskel in Arba Minch
5 Jetenech, die ons haar eerste kindje mee had willen geven naar Holland in 2010, en er inmiddels nog maar een had bijgekregen
6 designer lorry
7 een gelukkige Etagn op het bed in haar succesvolle winkeltje
8, 9 klaslokalen van de Cotton School

  • 14 Oktober 2011 - 11:32

    Henk Maria Caminada:

    Dank voor je bericht; het blijft lastig om iets duurzaamst van de grond te krijgen maar de ontwikkeling rond Etagn is hoopgevend en stimulerend.

  • 14 Oktober 2011 - 13:16

    Sylvia:

    Leuk te lezen van Etagn, dat had je nog niet verteld. En krijgt Kassech haar compound nu terug of???

  • 16 Oktober 2011 - 07:04

    Jan Borkent:

    Een verhaal met twee kanten: gedoe met onwillige overheidsinstanties (Kasech) aan de ene kant en persooonlijk succes aan de andere kant (Etagn). Wie goed doet, goed ontmoet.

  • 17 Oktober 2011 - 19:54

    Marlies En Ton:

    Leuk het microkredietsucces.
    Groet

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Hanny en Hans

Hans werkte van 2008-2010 via VSO bij Arba Minch University in ICT support. Van februari 2011 tot februari 2012 adviseerde hij voor ICT aan het ministerie van onderwijs in Addis; en op dit moment is hij ICT advisor aan Addis Ababa Science and Technology University. Hanny was in Arba Minch aktief voor stichingen die projecten ondersteunen in en om de stad. In Addis is haar voornaamste bezigheid het geven van logistieke steun aan kinderrevalidatiecentrum Alemachen.

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 449
Totaal aantal bezoekers 199113

Voorgaande reizen:

29 Januari 2008 - 02 Maart 2010

Arba Minch 2008-2010

05 Februari 2011 - 30 November -0001

Hier Addis Ababa

Landen bezocht: